Het verhaal van de 3 bomen en counseling

Het verhaal van de 3 bomen en counseling: wat hebben die met elkaar te maken? Wie naast mijn blogs ook mijn Facebookpagina volgt ziet regelmatig mooie plaatjes van allerlei bomen langskomen. Ik hou van bomen. Vooral die oude, krachtige door de tijd geraakte bomen. Een boom met een stevige brede stam, van onder de aanzet van het wortelstelsel zichtbaar. En met een grote kruin die meebeweegt in de wind. Vooral in de winter kan je die goed zien. Indrukwekkend hoe al die takken en takjes kronkelend aftsteken tegen de lucht. En dan te bedenken dat dat dus ook onder de grond zit in de vorm van het wortelstelsel!

Beschadigd door verlies

Soms raakt een boom beschadigd door een storm. Een afgebroken tak laat een plek achter. Of de boom staat schuin maar wordt voor omvallen behoed door zijn krachtige wortels. Die zijn zo belangrijk! Ze voeden de boom, geven kracht en groei. En zo is dat ook bij mensen. Wat geeft jou kracht? Wat is jouw voedingsbron? Waar put jij energie uit? En hoe ga je om met beschadigingen die je oploopt in je leven?

Het verhaal van de 3 bomen

Het bekende verhaal van de 3 bomen (Evert Landwaard) spreekt me aan. Onder de blog kan je het lezen. Geef aandacht voor wat je is overkomen maar blijf er niet in hangen. Ga het niet bagatelliseren of verstoppen maar er echt door heen gaan. Dat geeft weer kans op groei. Een bijbels beeld is een boom geplant aan een waterstroom, die niet verdort en vrucht mag dragen. Wat is jouw levenswater?

Verdergaan met verlies

Na kanker verdergaan was en is niet altijd makkelijk. Leven met beperkingen kan lastig zijn. Toch richt ik me vooral op wat ik nog wel kan. En probeer daarvan juist te genieten. Wat niet inhoudt dat ik nooit baal als mijn hoofd weer iets wil wat mijn lijf niet kan... Dat mag ook. Die gevoelens herkent iedereen wel. Er zijn immers nog zo veel erge dingen waar we als mensen mee kunnen worstelen. En die gevoelens mogen er zijn. Voel het maar. Blijf er echter niet in hangen. Levenskunst is juist toch weer het goede, mooie en waardevolle zien.

Groeien en bloeien

De lente komt, bomen staan weer in bloei na een kale winter. Dat is ook wat mensen mogen ervaren: na donkere tijden komen weer betere tijden. Afwisseling in de natuur weerspiegelt zo ons leven. Wintertijden of woestijntijden kunnen ons soms bijna omver blazen. Zoek naar wat jou kracht geeft. En naar wat je weer kan laten bloeien. En zoek hulp als je dat alleen niet lukt.

Coaching bij kanker

Ik heb de basismodule voor coaching rondom kanker gedaan bij de Academie Coaching rondom kanker. Dat vond ik best spannend maar het is gelukt! Veel mensen krijgen de diagnose kanker, iedereen kent wel iemand met kanker. Nog steeds is het een belangrijke doodsoorzaak. Maar gelukkig overleven steeds meer mensen kanker (verschilt erg per vorm) of leven met kanker langer door. En het wordt steeds meer duidelijk in de begeleiding dat juist na de behandelingen vaak een “zwart gat” komt voor de patiënt. Er kan sprake zijn van vermoeidheid of angst. Je zelfbeeld kan veranderen. Het heeft invloed op je relaties (ook zij zijn indirect geraakt door kanker). Je kunt zingevingsvragen hebben. En wat als je naast verlies van je gezondheid ook je baan kwijt bent geraakt of anders moet invullen. Dan is coaching fijn om weer krachtiger in het leven te kunnen staan. Ik ben samen met andere coaches bezig met het begeleiden van een buddyproject voor vrouwen met borstkanker. Iets naars mag ik zo gebruiken juist voor anderen die in een donkere tijd zitten. Dat vind ik mooi.

Het verhaal van de drie bomen

“Er waren eens drie bomen. Tijdens een harde storm verloren ze alle drie een tak waarvan ze erg hielden. De bomen gingen alle drie op een andere manier met hun verlies om. Een paar jaar later ging ik op zoek naar de bomen en heb ik ze weer gevonden.

De eerste boom rouwde nog steeds om zijn verlies en ieder voorjaar als de zon hem uitnodigde om te groeien, zei hij: “Nee, dat kan ik niet want ik mis een belangrijke tak”. Deze boom was klein gebleven en stond in de schaduw van andere bomen. De zon kon er niet meer bij. De wond waar de tak was afgebroken kon je goed zien; het was het hoogste punt van de boom gebleven. De boom was na het verlies niet meer verder gegroeid.

De tweede boom was zo geschrokken van de pijn dat hij had besloten om het verlies te vergeten. Hij was moeilijk te vinden, want hij lag op de grond. Hij was bij een voorjaarsstorm omgewaaid omdat zijn wortels geen houvast meer hadden in de aarde. De plek van de wond was moeilijk te vinden. Deze zat verstopt achter een heleboel vochtige bladeren.

De derde boom was ook geschrokken van de pijn en de leegte in zijn lijf. Hij had gerouwd om zijn verlies. Het eerste voorjaar toen de zon hem uitnodigde om te groeien, had hij gezegd: “Dit jaar nog niet, het is te vroeg.” Toen de zon het tweede voorjaar weer terugkwam met de uitnodiging had hij gezegd: “Ja zon, verwarm mij maar. Mijn wond heeft warmte nodig, zodat ze weet dat ze erbij hoort.” Toen de zon het derde voorjaar weer terugkwam, sprak de boom: “Ja zon, kom maar, ik wil weer groeien. Ik weet dat er nog veel te groeien is.” De derde boom was moeilijk te vinden want hij was groot en sterk geworden, dat had ik niet verwacht. Gelukkig kon ik hem herkennen aan de dichtgegroeide wond die vol trots in het zonlicht stond”.

Reacties op mijn blog zijn ook welkom via het contactformulier of mail.