Ontspannen leven met energiebeperking, vermoeidheid na ernstige ziekte.

Dat vond ik best ingewikkeld in de jaren van herstel na kanker. Ik wilde nog vaak meer dan ik toen kon. Ik zocht naar mijn nieuwe mogelijkheden. Probeerde uit wat ik kon. Dat ging niet altijd goed. Herstellen ging met vallen en opstaan. Herken je dat? En dan nog de verwachtingen van anderen. Hoe ga je daar goed mee om? Dat hoor ik ook terug in verhalen van anderen na ernstige ziekte.

Ontdek je eigen tempo!

Juist bij verlies van gezondheid is het belangrijk je eigen behoeften te kennen. En te weten waar jouw grenzen zijn. Lopen op het tempo van een ander kan je uitputten. Durf je aan te geven dat jij nu in een ander tempo leeft? Dat kan best ingewikkeld zijn. Voor jezelf, je eigen verwachtingen en verlangens (naar hoe het was). En ingewikkeld voor degenen naast je en diens verwachtingspatronen en verlangens. Voor je het weet loop je weer te hard en klap je weer in elkaar van vermoeidheid.

Praat erover met elkaar!

Ontdekken wat nu past bij jou is een heel proces van vallen en opstaan. Grenzen uitproberen en er toch overheen gaan. Soms onbewust, soms bewust. Je ontdekt dat jouw hersteltijd langer kan duren en dat het dus nodig is echt zelf te weten in welk tempo jij kan leven. Soms kies je om meer te doen, omdat dat echt waardevol is en je de klap erna er dan voor over heb. De ander kan niet ruiken hoe het zit bij jou. Dus praat erover en geef je eigen behoeften en grenzen aan.

Masker afzetten

Gewoon je behoeften aangeven…dat klinkt zo makkelijk. Maar dat kan in praktijk best lastig zijn. Hoe zit jij innerlijk in elkaar? Zeker als je een pleaser bent en de ander niet graag teleurstelt, is opkomen voor jezelf soms best moeilijk. Of als je alles perfect moet doen van je zelf en je door gaat tot het uiterste, is het moeilijk om op tijd te stoppen. En toch is het noodzakelijk om zo voor jezelf te zorgen. Dat soort patronen buig je niet zomaar om. Maar het is echt wel mogelijk! Wees eerlijk, zet je masker af voor jezelf en anderen.

Stem af op jezelf

Ik vond het uiteindelijk vaak fijn eerlijk te kunnen zeggen waar ik tegen aan liep. De vermoeidheid in mijn hoofd, gevolgen van chemobrein en tinnitus maakten dat ik veel sneller overprikkeld was. Dat is gelukkig wel sterk verbeterd maar alleen als ik mijn leven daarop aanpas. Daarom moest ik zelf leren goed voor mijzelf te zorgen! En of de ander dat altijd begreep? Nee, maar dat was niet aan mij. Je ontdekt zo wie je accepteren zoals je bent. Het verrijkt relaties ook. Je kwetsbaar opstellen is vaak ook voor de ander fijn. Die voelt zich vrijer ook te delen, eerlijk te zijn en zijn of haar masker af te doen. Houden van jezelf, zoals je nu bent is een geschenk voor jouzelf en de ander. Kijk met mildheid naar je nieuwe ik met andere mogelijkheden dan vroeger. Uiteindelijk is het beter als je leeft zoals bij jou past.

Een rondeel dat ik schreef n.a.v. een creatieve schrijfsessie:

Houden van mezelf is een geschenk

Gun het mezelf en de ander

Inzicht in mijn eigen innerlijk

Houden van mezelf is een geschenk

Mijn behoeften en grenzen kennen

Mild en vol liefde kijken

Gun het mezelf en de ander

Houden van mezelf is een geschenk

Heb je mijn e-book 12 tips bij vermoeidheid al gedownload? Het is gratis!  Zie coach rond kanker

Ik hoor graag wat je ervan vindt via contact